Kot polujący na węże i skorpiony

Nie jest to zwykły dachowiec, ale kicia pustynna. Kot pustynny, kot arabski (Felis margarita) — został po raz pierwszy opisany w 1858 roku przez uczestnika francuskiej wyprawy w głąb Sahary. Występuje w Afryce i Azji. Wielkością zbliżony jest do kota domowego. Długość ciała (bez ogona) 39–52 cm, długość ogona 23,2–31 mm; masa ciała 1,35–3,4 kg. Poluje głównie na myszoskoczki, norniki, zające, pająki, jaszczurki, ptaki, owady oraz żmije. Jeśli w otoczeniu nie są dostępne źródła wody, zadowala się wilgocią z ciał upolowanej zdobyczy.