Pokolenie niemal wyklęte, czyli co warto wiedzieć o millenialsach

#1. Jak stali się zjawiskiem

Definicje millenialsów czy pokoleń X, Y, Z są z gruntu rzeczy dość mało precyzyjne – a w im większej złości używane są te określenia, tym szerszy zyskują zakres. Jeśli jednak mowa o tych pierwszych, zazwyczaj przyjmuje się narodziny w latach 1981-1996. Tym samym pierwsi przedstawiciele tego pokolenia właśnie na przełomie tysiącleci – stąd nazwa – kończyli szkoły średnie i wchodzili w dorosłość. Po raz pierwszy terminu millenials użyto w 1991 roku. Było to w książce Pokolenia autorstwa Neila Howe’a i Williama Straussa.

#2. A czas płynie…

Przyzwyczailiśmy się już do tytułowania co młodszych pokoleń millenialsami, najczęściej z nieco pejoratywnymi zamierzeniami. Gdyby jednak trzymać się faktów – i wspomnianych we wcześniejszym punkcie dat – grono millenialsów nieco się poszerza i obejmuje między innymi księcia Williama czy Beyonce. Do tego pokolenia zalicza się też Kim Dzong Un… i może on akurat nie świadczy najlepiej o swojej generacji. To jednak zupełnie odrębna historia, niekoniecznie może stosowna na tę okoliczność.

#3. Studium, jakiego nie było

O millenialsach powiedziano wiele, a nawet bardzo wiele – niejednokrotnie ocierając się o granice absurdu. W końcu to ci źli millenialsi nie chcą kupować diamentów, coraz rzadziej chodzą do McDonalda, a co najgorsze ze wszystkiego, zrujnowali producentów dzwonków do drzwi. Bo wolą wysłać wiadomość z prośbą o otwarcie. Ale odkładając to wszystko na bok, niedaleki bok, można zauważyć ciekawą prawidłowość – żadne inne pokolenie w historii nie zostało zbadane tak dokładnie jak osoby urodzone w ostatnich dwóch dekadach XX wieku.

#4. Podróże… do pracy i z powrotem

Większość millenialsów uwielbia podróże i zdecydowanie chętniej przeznaczyłaby pieniądze na zagraniczne wyjazdy niż chociażby na zakup domu – tak twierdzą statystycy. Nie dodają jednak, że może to wynikać z faktu, że za cenę kawalerki pod Otwockiem można objechać świat dookoła. Dwa razy. Prawdą jest także to, że millenialsi wciąż bardzo dużo czasu spędzają w pracy. Ankieta na LinkedInie pokazała, że 16% millenialsów w ogóle nie prosi o wolne – bo to nazbyt stresujące.

#5. W pułapce

Millenialsi bardzo chętnie robią postanowienia noworoczne – w większości zgodnie twierdzą też, że ich dotrzymują. To przydatne, wziąwszy pod uwagę raczej niekorzystną sytuację ekonomiczną, w jakiej się znaleźli. Niewspółmiernie szybko rosnące koszty życia spowodowały, że wielu przedstawicieli tego pokolenia musi – nawet pomimo „czterdziestki” na karku – w dalszym ciągu polegać na pomocy rodziców. W USA wyliczono, że – do tego wszystkiego – statystyczny millenials ma 27 tys. dolarów długu, a żonglowanie kartami kredytowymi to jedyny sport, jaki uprawia.

#6. Relacja z książkami

„Sztuka czytania zanika”, tak? Papierowe książki nie mają przyszłości, bo czytnik ebooków jest wielokrotnie wygodniejszym rozwiązaniem? Nie takie rzeczy już prognozowano… z podobną sprawdzalnością. Millenialsi – jasne, nie wszyscy – czytają chętnie i częściej niż inne pokolenia zaglądają do biblioteki (cóż, wypożyczenie, w przeciwieństwie do zakupu, nie kosztuje). Przeanalizowano też preferencje – 4 na 5 millenialsów, mając do wyboru książkę papierową bądź elektroniczną, sięgnie po tę pierwszą. Producenci czytników nie lubią tego.

#7. Cholerni egocentrycy

Trzymają się swoich postanowień noworocznych, czytają książki – ekologicznie, preferując wypożyczanie z biblioteki – pracują ciężko i radzą sobie jak mogą w nielekkich okolicznościach. Może więc jednak wcale nie są aż takim złem, za jakich się ich uważa? Cóż, zdania nie są aż tak podzielone jak zwykle. Różne pokolenia mają o millenialsach niezbyt pozytywne zdanie, wytykając im koncentrację na sobie. Co ciekawe, ten pogląd podzielają… sami millenialsi. Jeśli więc jesteśmy nieuleczalnymi egocentrykami, to przynajmniej mamy tego świadomość.