#1.

#2.

Pamiętam jak kiedyś byłam w kinie, byłam wtedy mała i miałam około 5 lat. Cały film siedziałam na sztywno (film trwał około 2 godzin, jak nie więcej...), ponieważ bałam się, że gdy oprę się o to krzesełko rozkładane w kinie, to ono się zamknie. Tzn. że to krzesełko się złoży, a ja będę w środku i wszyscy się będą śmiali. Potem strasznie bolały mnie plecy...

#3.

Jak byłem mały, to myślałem, że Warszawa jest stolicą Szczecina.

#4.

#5.

Kiedy byłam mała, mówiłam "pantera" i "pantygrys". Było to dla mnie oczywiste, tak jak pan Tomasz czy pan Jan.

#6.

Do szóstego roku życia wierzyłem, że ludzie pływający w kajakach nie mają nóg, bo nie widać było kolan pływających w nich ludzi. Wyperswadował mi to tata, gdy mnie zabrał któregoś dnia na kajaki, ale miałem nielichego stracha, że przed wejściem do kajaku mi je każe uciąć. Całe szczęście, że mi wyjaśnił, że można pływać w kajaku i mieć nogi.

#7.

Jak byłem mały, a mój brat jeszcze mniejszy (9 lat różnicy), to naopowiadałem mu, że zegar wiszący na ścianie dlatego tak chrobocze, bo siedzi tam krasnoludek i kręci korbą, a że ściana jest krzywa, to zahacza o nią i stąd ten dźwięk.

Innym razem kiedy przy wyłączaniu komputera AMIGA 600 z głośników wydobywał się piszczący dźwięk, mówiłem mu, że to umierają wirusy i za każdym już razem on to mówił.

#8.

#9.

W swojej małej główce myślałam sobie, że w modlitwie "Ojcze nasz" są słowa: "jak w niebie ptaki na ziemi", a w kolędzie "Jezus Malusieńki": "bo uboga była, rondel z głowy zdjęła".

#10.

Jak byłam mała, to myślałam, że tak jak są kalendarze z imieninami, to są też takie z urodzinami, ponieważ urodziny są przecież ważniejsze...

#11.

...jak się dotknie samochód i włączy się alarm, to już na zawsze zostanę złodziejem.

#12.

#13.

Zawsze myślałem, że smog to taki wielki, straszny, ziejący ogniem smok, który zjawiał się nad miastem i zabijał wszystkich ludzi za karę, że za bardzo naśmiecili.

#14.

Jak byłem mały, to myślałem, że II wojna światowa ciągle trwa, ale rozgrywa się tylko między Polską a Niemcami. Zawsze jak tato jechał do pracy w Niemczech mówiłem: "Ale uważaj, żeby cię nie zastrzelili!". Był dla mnie bohaterem.

#15.

Byłam mała (chyba miałam z 5-6 lat, bo już umiałam czytać) i wisiały takie plakaty "Bo zupa była za słona!" z namalowaną dziewczynką i kobietą z podbitymi oczami. Myślałam, że jak zjem deczko przesoloną zupę, to też będę tak wyglądać. Akurat w dniu, kiedy zobaczyłam ten plakat, była chyba zalewajka i strasznie się popłakałam, bo ją lubiłam, ale bałam się zjeść.

<<< W poprzednim odcinku