Starożytni Grecy i Rzymianie zafascynowali się słoniami. Mając z nimi do czynienia jedynie w Indiach i Afryce, zaczęli wyobrażać sobie niestworzone rzeczy - a to, że słonie wskazują kierunek błądzącym po pustyni, a to że na statek wejdą tylko wtedy, gdy ktoś zapewni je o bezpiecznym powrocie do domu. A to wreszcie, że na co dzień... walczą ze smokami.

#2.

Rzymianie zachwyceni byli też salamandrami, które uważali za tak zimne, że... zdolne ugasić ogień samym dotykiem. Nie brakowało chętnych, by zweryfikować tę teorię - w konsekwencji czego nie brakowało w imperium spalonych żywcem salamander. Fakt jest jednak faktem, że mit o ognioodpornych salamandrach przetrwał ponad tysiąc lat pomimo ewidentnych, przeczących mu dowodów.

#3.

W dawnych czasach wierzono, że wiele zwierząt pojawia się znikąd - nie dotyczą ich tradycyjne metody rozmnażania. Jednym z takich zwierząt miały być węgorze, które ni z tego, ni z owego miały rodzić się z błota. Dlaczego akurat tak? Oczywiście dlatego, że nie sposób było pokazać palcem ich organów rozrodczych. Wspomniane wcześniej salamandry, ogień miały nie tylko gasić, ale również się w nim rodzić.

#4.

Bzdurne teorie powstawały nie tylko w czasach mamutów. Francuzi jeszcze w XVII wieku wierzyli, że wieloryby... mają antenki. Niejaki Pierre Pomet wydał pięknie ilustrowany atlas zwierząt swojego autorstwa, do którego materiały czerpał... zamykając oczy i ruszając wyobraźnią. A mało to razy słyszeliśmy, że wyobraźnia jest kluczem do wszystkiego? No więc do przyozdobienia antenami wielorybów, jak się okazuje, również.

#5.

Długie, zakręcone ogony, ręce i owłosione pyski... a do tego podłużne, pokryte łuskami ciało. Cóż to za zjawisko? Wbrew pozorom to nie efekt uboczny współczesnych genetyków, a wizja XI-wiecznych zoologów, którzy w ten właśnie sposób postrzegali krokodyle. W zasadzie wszystko by się zgadzało gdyby tylko jakimś dziwnym wybrykiem natury krokodyle zaczęły parzyć się z małpami.

#6.

Nawet najgroźniejsze zwierzę to nic przy kobiecie w czasie menstruacji - twierdzili starożytni, a i dzisiaj nie zabrakłoby pewnie gotowych się z nimi zgodzić. Pliniusz Starszy, rzymski historyk, przekonany był, że najbardziej zajadłe pszczoły padają trupem pod wpływem samego spojrzenia kobiety w „te dni”.

#7.

Podobno to pelikany łykają wszystko jak leci... ale sprawiedliwość dziejowa upomniała się i o te ptaki. W VII wieku ludzie łyknęli historię o tym, że krew pelikana jest w stanie przywrócić zmarłego do życia. Twierdził tak arcybiskup Izydor z Sewilli, który - trzeba oddać mu sprawiedliwość - sam we własne twierdzenia nie do końca wierzył... Co nie zmienia faktu, że ludzie jeszcze przez dobrych kilka wieków brali je za dobrą monetę.

Źródła: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7