Trójkąt Bermudzki, mityczne miejsce zniknięć ponadprzeciętnej liczby statków i samolotów, osadzono pomiędzy Bermudami, Florydą i Puerto Rico. Jak dokładnie przebiegają jego granice, tu również nie ustalono wspólnej wersji - według niektórych fantastów sięgać ma nawet wybrzeży Irlandii. Dlaczego miejsce można uznać za mityczne? A dlatego, że według statystyki w rejonie rzekomego Trójkąta nie dochodzi bynajmniej do większej liczby wypadków niż w którejkolwiek innej części Atlantyku.

#2.

Spragnieni sensacji ludzie zaczęli przypisywać rejonowi magiczne właściwości, sięgając daleko w przeszłość - aż do Kolumba, który rzekomo miał widzieć w Trójkącie Bermudzkim magiczne światełka. Cóż, Kolumb widział zawsze to, co mu się opłacało widzieć. Widzieli też dziennikarze, którzy rozpowiadali historię o zaginięciu w 1840 roku załogi żaglowca Rosalie. Sensacja rozeszła się po całym świecie… i nikt nie przejął się faktem, że nie Rosalie, a Rossini. I że załoga nie została porwana przez UFO w Trójkącie Bermudzkim, tylko przy pomocy szalup zameldowała się na Bahamach.

#3.

Podobnie fakty przeczą bodaj najbardziej znanej legendzie związanej z Trójkątem Bermudzkim - historii lotu 19. Owszem, zaginęło 5 samolotów (i szósty, wysłany na poszukiwanie pozostałych), nie odnaleziono 27 ludzi, ale znów winy trudno dopatrywać się w zjawiskach nadprzyrodzonych. Wedle ustaleń śledczych, zawinił brak doświadczenia dowódcy (nowego w tym rejonie, znanego skądinąd z częstego błądzenia), który wyprowadził samoloty z kończącym się paliwem nad otwartą wodę zamiast do bazy.

#4.

No dobrze, 5 samolotów zostało wyprowadzonych w pole, a co z szóstym, ratunkowym? Bezpośrednia przyczyna wypadku nie jest znana, ale faktem jest, że i on nie zniknął bez śladu. Marynarze z przepływającego w pobliżu tankowca zaobserwowali wybuch w miejscu, gdzie powinien znajdować się samolot. Załoga potwierdziła też, że chwilę potem widoczny wcześniej samolot zniknął z radarów. Czy wybuch spowodowało uderzenie pioruna czy awaria silnika - nie wiadomo. Wiadomo jednak, że i w tej sprawie palców nie maczały „zielone ludziki”.

#5.

Ostatnie doniesienia o rzekomej aktywności Trójkąta Bermudzkiego pochodzą z początku lat 70. XX wieku. Późniejszych nie ma. Co więc się zmieniło? Technologia. Pojawiły się nowsze, lepsze i bardziej zaawansowane przyrządy do nawigacji, dzięki czemu coraz trudniej jest zgubić „drogę do domu”. Piloci i kapitanowie są też znacznie lepiej szkoleni i coraz rzadziej popełniają tragiczne w skutkach błędy.

#6.

Zagadkowe zatonięcia statków w rejonie Trójkąta Bermudzkiego naukowcy z dużym prawdopodobieństwem tłumaczą podwodnymi złożami metanu. Kiedy gaz uwalnia się, bańka metanu przemieszcza się szybko do góry, nabierając ogromnych rozmiarów. Znacznie mniejsza gęstość mieszanki wody i metanu sprawia, że statek, który jeszcze chwilę temu utrzymywał się na powierzchni, znika pod wodą szybciej niż kapitan zdąży wypowiedzieć „o k***a!”. Ten sam mechanizm działa w przypadku samolotów - nagłe pojawienie się dużej ilości metanu zakłóca pracę silników.

#7.

Choć nauka zdołała już udowodnić, nie tylko posiłkując się statystyką, że cały Trójkąt Bermudzki to bzdury wyssane z palca, wciąż nie brakuje opowieści tych, którzy „widzieli i uwierzyli”, a teraz chętnie sprzedają swoje historie prasie. Cóż, kluczowe w tym przypadku jest słowo „sprzedają” - legenda Trójkąta Bermudzkiego to dzisiaj dobry biznes. Historia, na której - mimo zdecydowanego przedawnienia - wciąż można zupełnie nieźle zarobić. Tak jak chociażby na klątwie Tutanchamona.

Źródła: 1, 2, 3